آیا بدغذا بودن ارثی است؛ فهرستی از غذاهای پیشنهادی برای بچه ها بدغذا - آسمان تو

این مطالعه که به وسیله محققان دانشگاه کالج لندن (College London)، کینگ کالج لندن (Kings College London) و دانشگاه لیدز (the University of Leeds) راهنمایی می گردد، می گوید که انتخاب غذاهای خاص تا حد زیادی تحت تأثیر ژن ها است.

زینپ ناس (Zeynep Nas)، دکترا، محقق UCL و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه می گوید: ما می خواهیم تأکید کنیم که این رفتار به علت فرزندپروری ضعیف نیست. تفاوت هایی که بین بچه ها در بدغذایی می بینیم ممکن است عمدتاً به تفاوت های ژنتیکی بین آن ها مربوط باشد.

چرا انتخاب بدغذایی ممکن است ژنتیکی باشد

محققان داده های 4 هزار و 804 دوقلوی بریتانیایی متولد سال 2007 را مقایسه کردند. آن ها به شباهت های انتخاب غذاهای خاص بین دوقلوهای غیر همسان که معمولاً 50٪ از ژن های خود را به اشتراک می گذارند و دوقلوهای همسان که 100٪ را به اشتراک می گذارند، نگاه کردند. داده ها از یک سری پرسشنامه جمع آوری شد که از والدین دوقلوها خواسته شده بود هنگام 16 ماهگی، 3، 5، 7 و 13 سالگی بچه هایشان این پرسشنامه ها را تکمیل نمایند.

این مطالعه، که اعتقاد بر این است که اولین مطالعه از این نوع است، در نهایت نتیجه گرفت که دوقلوهای غیر همسان در رفتارهای تغذیه ای خود کمتر شبیه به دوقلوهای همسان بودند، که نشان دهنده ارتباط ژنتیکی بزرگ است. دکتر ناس می گوید: امیدواریم این امر بخشی از احساس گناه و سرزنش بسیاری از والدین را کاهش دهد و برای بسیاری از افراد اطمینان بخش باشد که بدانند ژنتیک نقش بزرگی در شرح اینکه چرا بعضی از بچه ها بدغذاتر از دیگران هستند، ایفا می نماید.

این مطالعه بعلاوه نشان داد که بدغذایی بین 16 ماهگی تا 7 سالگی افزایش می یابد، سپس با نزدیک شدن کودک به نوجوانی کاهش می یابد. به خاطر داشته باشید، در حال حاضر هیچ آزمایش ژنتیکی برای انتخاب غذاهای خاص وجود ندارد، اگرچه دکتر ناس می گوید تحقیقات در این زمینه در حال اجرا است.

انتخاب غذاهای خاص و محیط زندگی

در حالی که این مطالعه نشان می دهد که ژنتیک عامل غالب در انتخاب غذاهای خاص و بدغذایی است، محیطی که کودک در آن مهارت های تغذیه ای خود را توسعه می دهد نباید نادیده گرفته گردد. محققان می گویند تأثیرات محیطی مشترک، مانند زمان های غذا خوردن و محیط خانه، تنها در دوران نوپایی قابل توجه هستند، اما این مطالعه نشان نمی دهد که چرا. از سوی دیگر، محیط های غیر مشترک، مانند گروه های همسالان منحصر به فرد یا بیماری های فردی، می توانند همچنان بر تغذیه در طول کودکی و تا دوران نوجوانی تأثیر بگذارند.

دکتر ناس می گوید: این واقعیت که تمایل به بدغذا بودن تحت تأثیر ژنتیک است به این معنی نیست که محیط مهم نیست. این مورد به وسیله جکلین پدیرسون (Jaclyn Pederson)، مدیرعامل Feeding Matters، سازمانی متعهد به افزایش آگاهی در خصوص اختلالات تغذیه ای در بچه ها، پشتیبانی می گردد. او می گوید: بدون شک قطعاً ارتباطی با ژنتیک وجود دارد اما من فکر می کنم فقط فرض اینکه ژنتیک نقش بازی می نماید، بسیاری از فرضیه های دیگر را کنار می گذارد.

آیا می توانید یک فرد بدغذا را تغییر دهید؟

دکتر ناس می گوید این مطالعه به این معنی نیست که نمی توان انتخاب غذاهای خاص را تغییر داد، اما تأثیر غالب ژنتیکی می تواند تغییر رفتار را چالش برانگیزتر کند. او می گوید: اگر یک رفتار صرفاً به وسیله محیط راهنمایی گردد، که بسیار نادر است، ممکن است بتوانیم محیط را اصلاح کنیم تا به حمایت از افراد یاری کنیم. با این حال، اگر یک رفتار عمدتاً ژنتیکی باشد، ممکن است مداخلات محیطی هم نقش داشته باشند. دکتر ناس می گوید محیط نقش حمایتی دارد و می افزاید: انتخاب غذاهای خاص بعلاوه می تواند بسته به هر کودک، سن و پیشینه فرهنگی آن ها متفاوت باشد، بنابراین هر درمانی به احتیاجهای فردی بچه ها در زمینه خانوادگی آن ها بستگی دارد.

خواندنی ها

بازی درمانی چیست و چه تاثیری در فرایند رشد کودک دارد؟

چگونه به کودک بدغذای خود می توانید یاری کنید

هنوز راه های مختلفی وجود دارد که والدین می توانند به بچه ها خود در انتخاب غذاهای خاص یاری نمایند. در ادامه چند مورد توصیه شده است:

غذاهای متنوع ارائه دهید

دکتر ناس توصیه می نماید دو تا سه غذایی را که می دانید فرزندتان می خورد در کنار دو تا سه غذای دیگر که تمایل کمتری به امتحان کردن آن ها دارند، ارائه دهید. او می گوید: گاهی اوقات والدین اگر فرزندشان غذا را رد کند، از ارائه غذا دست می کشند؛ اما این می تواند منجر به خوردن طیف غذایی حتی کوچکتری به وسیله کودک در طول زمان گردد.

فرزند خود را درگیر کنید

دکتر کالین کرافت (Colleen Kraft) پیشنهاد می نماید به فرزندتان اجازه دهید هر هفته یک میوه یا سبزی تازه انتخاب کند و آن ها را در آماده سازی غذا درگیر کند. بچه ها بزرگتر مدرسه ای ممکن است یک دستور پخت در کتاب آشپزی با آن غذای تازه پیدا نمایند در حالی که بچه ها کوچکتر می توانند با افزودن مواد تشکیل دهنده به غذاها یاری نمایند.

به خودتان لطف کنید

زمان غذا خوردن می تواند استرس زا باشد، اما سرزنش خودتان به شما یا فرزندتان یاریی نمی نماید. پدیرسون می گوید: ما خودمان را به یک استاندارد می رسانیم که می تواند سخت باشد و این کار را زمانی که بچه هایمان به ما احتیاج دارند بسیار سخت تر می نماید.

یاری بگیرید

اگر فرزندتان وزن اضافه نمی نماید، مسائل تغذیه ای مداوم دارد، در جویدن یا بلعیدن بافت های مختلف مشکل دارد یا اگر به نظر نمی رسد گرسنه باشند باید با یک متخصص مشورت کنید.

فراتر از بدغذایی

بدغذایی به خودی خود اصطلاحی است که اغلب به جای سایر مسائل بین والدین و جوامع پزشکی استفاده می گردد. بنابراین تعریف بدغذایی مهم است. دکتر کرافت در این باره شرح می دهد: مهم است که تعریف کنیم والدین منظورشان از بدغذایی چیست. این تعریف می تواند از رفتارهای تغذیه ای معمولی نوپایان تا الگوهای غذایی که نگران نماینده هستند و ممکن است منجر به نتایج تغذیه ای ضعیف گردد، متغیر باشد.

بدغذایی اگرچه فاقد تعریف واضح است، اما تا 50٪ از والدین می گویند که نوپای آن ها بدغذا است. در حالی که این موضوع می تواند برای نوپایان طبیعی باشد که از یک مرحله انتخاب غذاهای خاص عبور نمایند. بنابراین بسیار مهم است علائم اولیه اختلال تغذیه ای بچه ها (PFD) را نادیده نگیریم.

با شیوع 1 در 37 کودک زیر 5 سال، PFD اصطلاحی است که برای توصیف رفتار بچه های که برای سن خود به طور مناسب غذا نمی خورند، استفاده می گردد. پدیرسون در این باره می گوید: وقتی سابقه مداوم مسائل تغذیه ای وجود دارد، یا بدغذایی بهتر نمی گردد، یا سلامت روان کودک یا خانواده به علت غذا خوردن آسیب می بیند، اینجاست که اختلال تغذیه ای بچه ها وارد عمل می گردد.

پدیرسون می گوید: بدغذایی به عنوان یک اصطلاح می تواند گاهی اوقات مضر باشد زیرا انتظار داریم با گذشت زمان از بین برود. بعلاوه فرصت های مداخله زودهنگام را از دست می دهیم که می تواند تأثیر روانشناختی و عواقب طولانی مدت را کاهش دهد. این موضوع می تواند به ویژه برای جلوگیری از توسعه علائم از انتخاب غذاهای خاص یا PFD به یک بیماری جدی تر مانند اختلال مصرف محدود نماینده غذاهای اجتنابی (ARFID) مهم باشد که باعث می گردد فرد اندازه و نوع غذایی را که می خورد محدود کند.

برترین غذاها برای بچه ها بدغذا

با وجود تمام کوشش هایتان برای تغذیه سالم فرزندتان، ممکن است یک شبه آغاز به رد کردن غذاهای سالم کند. استفانی وان زلفدن (Stephanie Vant Zelfden)، متخصص تغذیه می گوید: بسیاری از بچه ها در حدود 1 تا 2 سالگی آغاز به انتخابی شدن یا بدغذا شدن نسبت به غذاهای خود می نمایند.

برنامه ریزی وعده های غذایی و میان وعده های متعادل برای بچه ها بدغذا می تواند سخت باشد. به همین علت، ما فهرستی از غذاهای مناسب برای بچه ها بدغذا را گردآوری نموده ایم که حتی سختگیرترین بچه ها را نیز راضی می نماید. بعلاوه غذاهایی را که هنگام برخورد با بچه ها بدغذا باید از آن ها اجتناب کرد، همراه با استراتژی هایی برای تشویق آن ها به امتحان کردن چیزهای تازه، به اشتراک می گذاریم.

فهرست غذاهای مناسب برای بچه ها بدغذا

چه در پی ایده هایی برای شام، صبحانه یا ناهار باشید، به یاد داشته باشید که این غذاها را با غذاهای سالم جانبی مانند میوه و سبزیجات سرو کنید. در ادامه چند نمونه غذا را به شما پیشنهاد می دهیم:

• پاستا با سس. سبزیجات به صورت جداگانه سرو گردد. بعلاوه گاهی اوقات مواد افزودنی می تواند راه خوبی برای ترغیب بچه ها به امتحان غذاهای تازه باشد
• ساندویچ گریل شده با نان سبوس دار
• نان سبوس دار با کره بادام زمینی
• پیتزای خانگی
• سوپ نودل مرغ، همراه با سبزیجات
• سوپ بروکلی و پنیر چدار، همراه با میوه و سبزیجات
• سالاد پاستا با استفاده پاستاهای شکلی کوچک. می توانید تکه های کوچک زیتون سیاه و فلفل سبز را در کنار غذاهای مورد علاقه کودکتان مانند ژامبون اضافه کنید
• کباب های ساده با تکه های کوچک مرغ
• برنجی که اغلب حاوی تکه های کوچک هویج و کلم است
• پنکیک با افزودنی هایی مانند گرانولا، آرد گندم کامل، جوانه گندم یا دانه چیا. پنکیک ها را با کره بادام زمینی یا شربت افرا خالص سرو کنید
• رولت های ژامبون یا بوقلمون
• مرغ ریش ریش شده با انواع چاشنی ها یا سس های دیپ
• کوفته های کوچک با انواع سس ها یا مواد افزودنی
• تخم مرغ های همزده با پنیر
• مافین تخم مرغ
• املت تخم مرغ و پنیر برش داده شده به قطعات کوچک (می توان سبزیجات خرد شده نیز افزود)
• سیب زمینی پخته شده با انواع مواد افزودنی
• ماکارونی و پنیر با سبزیجات کوچک مخلوط شده
• تکه های مرغ با سس دیپ

میان وعده برای بچه ها بدغذا

در پی ایده هایی برای میان وعده برای بچه ها نوپا، پیش دبستانی یا بزرگ تر هستید؟ در ادامه یک فهرست میان وعده را به شما پیشنهاد داده ایم:

• جو دوسر با کشمش و کمی دارچین
• تخم مرغ آب پز خرد شده
• پنیر رشته ای
• غلات غنی شده با آهن، با شیر یا بدون شیر. غلات خشک یک میان وعده عالی برای بیرون رفتن و حتی مهدکودک است
• نان پیتا برش داده شده به مثلث های کوچک و سرو شده با حمص
• مینی مافین با افزودنی هایی مانند کدو سبز، هویج، آرد گندم کامل، جوانه گندم، پودر تخم کتان یا دانه چیا
• میوه خشک شده
• اسموتی
• نوارهای نازک کرفس، هویج یا خیار
• توت فرنگی با یک قاشق خامه زده شده
• سیب برش داده شده به قطعات کوچک یا نوارهای نازک سرو شده با انواع دیپ ها، مانند کره بادام زمینی و ماست
• تکه های کوچک آووکادو با کمی نمک
• برش های پرتقال
• مخلوط آجیل با موارد مورد علاقه آن ها

فشار به کودک بدغذا نیاورید

تماشا اینکه فرزند کوچک شما غذاهای سالمی را که با دقت برای او انتخاب نموده اید رد می نماید، سخت است. اما نباید فرزندتان را مجبور به غذا خوردن یا تمام کردن بشقاب سر میز غذا کنید. بیشتر متخصصان اطفال و تغذیه توصیه می نمایند که با حوصله انواع مختلفی از غذاها را در مقادیر کم ارائه دهید و اجازه دهید فرزندتان بر اساس سلیقه و ترجیحات خود تصمیم بگیرد. به این ترتیب، زمان غذا خوردن به نبرد اراده ها تبدیل نمی گردد.

ایجاد یک رژیم غذایی متعادل برای بچه ها بدغذا

ترتیب دادن یک وعده غذایی یا میان وعده متعادل می تواند برای بسیاری از والدین بچه ها نوپا بسیار چالش برانگیز باشد و چه کسی می تواند آن ها را سرزنش کند؟ قفسه های فروشگاه ها پر از انواع رنگارنگی از گزینه هایی هستند که عمدتاً فاقد هرگونه ارزش غذایی هستند و مطالعات نشان می دهند که بچه ها بیش از هر زمان دیگری در حال مصرف غذاهای فوق العاده فرآوری شده اند.

اما یک رژیم غذایی متعادل شامل چندین وعده غلات، میوه ها، سبزیجات، پروتئین و لبنیات در هر روز است. در اینجا چند نکته برای یاری به کودک بدغذا شما برای کشف غذاهای تازه آورده شده است:

• پرت های کوچک سرو کنید. اندرسون می گوید: پرت های بزرگ غذا می تواند برای بچه ها بدغذا غافلگیرنماینده باشد. من توصیه می کنم میکروپرت ها را که بخش های کوچکی از غذا هستند و بچه ها بدغذا بیشتر محتمل است آن ها را امتحان نمایند. به عنوان مثال، به فرزندتان یک نخود فرنگی به جای یک وعده نخود فرنگی پیشنهاد دهید.
• غذاهای تازه را به آرامی اضافه کنید. به عنوان مثال، می توانید سعی کنید تکه های کوچک میوه را در ماست مورد علاقه آن ها بپاشید و وقتی آن ها میوه را پذیرفتند، می توانید گرانولا اضافه کنید.
• سس ها، دیپ ها، سس سالاد یا چیزهای دیگر را برای افزودن طعم هایی که فرزندتان دوست دارد، اضافه کنید.
• اندازه کمی از غذای تازه یا مورد علاقه را در چیزی که دوست دارند، بگنجانید.
• زمان غذا خوردن را سرگرم نماینده کنید. ظروف و قاشق های کوچک یکی از راه های سرگرم نماینده برای کاهش فشار بر بچه ها در زمان غذا خوردن است.
• بچه ها را در آماده سازی غذا درگیر کنید؛ ممکن است آن ها بیشتر تمایل داشته باشند چیزی را امتحان نمایند که با آن آشنا شده اند.

کلام پایانی

بدغذایی بچه ها می تواند یک چالش جدی و عذاب آور برای والدین باشد اما عبور از آن مانند بسیاری دیگر از عادت های سخت بچه ها با به کار گرفتن راهکار های گفته شده، قابل حل است. مهم است بدانید در مقابل فرزند خود چه استراتژی ای را پیش بگیرید و در صورت ادامه دار شدن این موضوع با یک متخصص مشورت کنید.

منبع: parents