زیباترین شهرهای قدیمی اندونزی را بشناسید
به گزارش آسمان تو، اندونزی کشوری پهناور است و شهرهای قدیمی زیادی دارد. مهم ترین ویژگی این شهرهای قدیمی، وجود بناهایی تاریخی به سبک معماری اروپایی است.
برای دیدن زیباترین جزیره اندونزی با تور بالی همراه شوید.
اندونزی کشوری پهناور و از نظر جاذبه های گردشگری بسیار متنوع است. در سوماترا می توانید گوشه ای از اروپا را ببینید، پاریس جاوه و کلان شهرهای قرن هجدهمی تنها چند نمونه از شهرهای قدیمی اندونزی هستند که گشت وگذار در آن ها شما را به سفری در زمان می برد.
اندونزی تاریخچه ای طولانی و پرفراز و نشیب دارد. همین تاریخ پر فراز و نشیب باعث شده که آثار تاریخی و میراث ارزشمندی در این کشور بر جای بماند. بازدید از این شهرهای قدیمی و زیبا، شما را با رویدادها و ماجراهایی آشنا می نماید که تاریخ و فرهنگ یک ملت را تشکیل داده اند.
اگر دوست دارید سفر به این شهرهای تاریخی را تجربه کنید، با یاری خبرنگاران بهترین تور اندونزی را جست وجو و خریداری کنید. در خبرنگاران تورهایی از معتبرترین آژانس های گردشگری برای سفر به گوشه و کنار جهان ارائه شده است. با جست وجوی تورها می توانید بهترین و ارزان ترین تور را متناسب با شرایط خود رزرو کنید.
دوران استعمار، نقشی بسیار مهم در تاریخ این کشور داشته است. هنوز هم بسیاری از ساختمان های قدیمی شهرهای اندونزی، به سبک معماری استعماری پابرجا باقی مانده اند و مورد استفاده قرار می گیرند. بعضی از آن ها ساختمان های اداری هستند و بعضی دیگر به موزه و مرکز فرهنگی تبدیل شده اند.
در سراسر این مجمع الجزایر تعداد زیادی از این شهرها وجود دارد. هر کدام ویژگی ها و حال و هوای خاص خود را دارد. در ادامه با چند مورد از آن ها آشنا می شوید. در سفر به اندونزی می توانید برای بازدید از این شهرهای تاریخی برنامه ریزی کنید.
کوتا توا جاکارتا
کوتا توا در سواحل شمالی جاکارتا قرار گرفته است. شهر قدیمی جاکارتا یا کوتا توا جاکارتا، زمانی یک مرکز تجاری بسیار شلوغ بود. یک بندرگاه بزرگ داشت که قطب حمل و نقل بسیار مهمی برای تاجران بین المللی به خصوص تاجران ادویه از کمپانی هند شرقی هلند بود. این کمپانی دفاتر مرکزی خود را در نزدیکی همین شهر ساخته بود.
در اوایل دهه 1600 میلادی، هلندی ها یک برنامه ریزی شهری بلندپروازانه برای ساخت این شهر ارائه کردند. این برنامه شامل ساخت قلعه ها و استحکامات، میدان های عمومی، کلیساها و سایر لندمارک های شهری بود.
بعضی از این بناها هنوز پابرجا هستند. تعدادی از آن ها به موزه و میراث فرهنگی تبدیل شده اند.
شهر قدیمی سمارانگ
این محله کوچک در مرکز جاوه در دهه 1700 میلادی یک قطب نظامی و مرکز تجاری استعماری بود. آن را آمستردام کوچک می نامیدند. ساختمان های این منطقه نشانه ای از سبک معماری اروپایی در آن موقع است. این ساختمان ها دارای نماهای وسیع و سفید آجری هستند. درهای ورودی بزرگ دارند و پنجره های آن ها با شیشه های رنگی مزین شده است.
از جمله دیدنی های این منطقه باید به همین ساختمان های قدیمی و کلیساهای متعددی اشاره نمود که دارای گنبدهای زیبایی هستند.
شهر قدیمی باندونگ
باندونگ یک شهر عالی برای علاقه مندان به مد و دارای معماری بسیار زیبا و چشمگیر است. این شهر را در دوران استعمار، پاریس جاوه می نامیدند. مقامات هلندی، قسمتی از اروپا را در این شهر ساخته اند. هنوز ساختمان های قدیمی آن موقع در این شهر وجود دارد و به میراث تاریخی و فرهنگی و لندمارک های باندونگ تبدیل شده است.
خیابان براگا یکی از مراکز فرهنگی این شهر قدیمی است. در اطراف آن ساختمان های دیدنی زیادی وجود دارد که بیشتر آن ها به کافه و رستوران تبدیل شده اند. خیابان آسیا افریقا هم یکی دیگر از خیابان های دیدنی این شهر است که در آن ساختمان های زیبای دوران استعمار قرار گرفته است. بعضی از آن ها به موزه و بعضی دیگر به ساختمان های دولتی و دفاتر اداری تبدیل شده اند.
شهر قدیمی سورابایا
سورابایا در شرق جاوه قرار گرفته است. این شهر زیبا زمانی یک بندر شلوغ بود و به عنوان یک مرکز تجاری و قطب حمل و نقل برای تاجرانی مورد استفاده قرار می گرفت که جهت تجاری آن ها در سراسر این مجمع الجزایر بود. مسافران اروپایی و بعدهای ژاپنی ها این شهر را محل سکونت یا به عنوان محل اقامت موقتی خود انتخاب نموده بودند. به همین دلیل نشانه هایی از معماری آن ها در این شهر دیده می شود.
بعضی از این ساختمان ها هنوز هم پابرجا هستند و مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله یک هتل و یک کلیسای جامع. گشت وگذار در این شهر و دیدن این ساختمان های قدیمی، شما را به سفری در دل تاریخ اندونزی می برد.
خیابان مالیوبورو
یوگیاکارتا را بیشتر از هر چیز به خاطر معبدهای باستانی اش می شناسند؛ ولی این شهر، یک منطقه قدیمی دیدنی و جذاب با معماری خاص دارد. ساختمان های قدیمی متعلق به دوران استعمار با سبک معماری خاصی که دارند، در سراسر این شهر پخش شده اند؛ ولی در خیابان مالیوبورو تعداد آن ها بیشتر است و معماری چشم نوازی دارند.
یک قلعه قدیمی هم در این شهر وجود دارد که متعلق به سال 1776 است. این قلعه در موقعیت مکانی خوبی واقع شده است و تسلط کاملی بر قصرهای اطراف دارد. امروزه ساختمان های قدیمی، قلعه ها و بناهای نمادین شهر به موزه و میراث فرهنگی و تاریخی تبدیل شده اند. البته این شهر لندمارک های دیگری هم دارد؛ مثلا بازارهای قدیمی، فروشگاه، اداره پست و... که همگی در همین ساختمان های قدیمی واقع شده اند.
شهر قدیم پالمبانگ
پالمبانگ یکی از شهرهای پایتخت در جنوب سوماترا و قدیمی ترین شهر در کل مجمع الجزایر اندونزی است. اینجا یک مرکز ثابت و دائمی در جهتهای تجاری بین چین، هند و بعدها کشورهای اروپایی بوده است. به همین دلیل تنوع فرهنگی قابل توجه و جذابی در این شهر دیده می شود.
تعدادی از بناهای نمادین شهر در کنار رودخانه ای ساخته شده اند و بسیاری از آن ها هنوز هم مورد استفاده قرار دارند. در حال حاضر شهرداری این شهر در یکی از همین ساختمان های قدیمی قرار گرفته است که در زمان حضور هلندی ها در منطقه ساخته شده است. بعضی از این ساختمان های قدیمی به موزه تبدیل شده اند. دریاچه ای در همین منطقه وجود دارد که اطراف آن پر از ساختمان های قدیمی مسکونی به سبک اروپایی و چندین کلیسا است.
شهر قدیم مدان
مدان (Medan) بزرگ ترین شهر اندونزی است که در خارج از جاوه قرار گرفته است. این شهر، پویایی و تنوع شهرهای مدرن را دارد و در عین حال، جذابیت های تاریخی خود را حفظ نموده است. حتی با وجود پیشرفت های مدرن، هنوز هم از ساختمان های قدیمی شهر که در دوران استعمار و با سبک معماری خاصی ساخته شده اند، محافظت می شود. بیشتر این ساختمان ها در خیابان احمد یانی قرار گرفته است.
معماری ساختمان ها در شهر مدان نسبت به سایر شهرها، جدیدتر است. بیشتر خانه های قدیمی آن در اواخر دهه 1800 و اوایل 1900 میلادی ساخته شه اند. تاثیراتی از سبک های مختلف معماری را می توانید در این ساختمان های قدیمی ببینید. تالار قدیمی شهر، دفتر اداره پست و سایر ساختمان های اداری دوران استعمار هنوز هم پابرجا هستند. تعدادی از ساختمان ها نیز دارای معماری ترکیبی هستند؛ یعنی معماری آن ها با الهام از معماری اروپایی و محلی طراحی شده است و ویژگی های هر دو سبک معماری را دارد.
شهر قدیمی سالاتیگا
شهر قدیمی سالاتیگا به خاطر آب و هوای عالی و موقعیت جغرافیایی بی نظیرش که در ارتفاعات زیبا و سرسبز واقع شده است، زمانی یک مقصد گردشگری عالی برای اهالی ثروتمند شهرهای یوگیاکارتا و سمارانگ بود. بیشتر بناهای ساخته شده در دوران استعمار که در این شهر قرار دارند، ساختمان های مسکونی هستند. علاوه بر این، تعداد زیادی ویلا و کلیسا هم در این منطقه ساخته شده است که سلیقه و سبک زندگی مالکان قبلی آن ها را نشان می دهد.
قدمت قدیمی ترین ساختمان این منطقه به دهه 1700 میلادی برمی شود. هنوز تعداد زیادی از این ساختمان های زیبا و قدیمی، مزین کننده خیابان اصلی شهر هستند. از جمله خیابان های مهم شهر که این ساختمان های زیبا در آن تجمع بیشتری دارند، می توان به خیابان های دیپونگورو، سودیرمان، حسن الدین و... اشاره نمود.
سایر خیابان ها ساختمان های جدیدتری دارند که متعلق به قرن نوزدهم میلادی است. این بناها دارای معماری های متنوعی هستند که الهام گرفته از سبک های مختلف اروپایی مثل هنر نو و آرت دکو است.
شهر قدیم سولو
شهر سولو برای مدت های طولانی یکی از مراکز مهم اداری و حکومتی در اندونزی بود. از زمان امپراتوری های قدیمی تا دوران استعمار، این شهر همیشه اهمیت زیادی برای حاکمان منطقه داشته است. در طی سال ها و تحت حکومت امپراتوری ها و حکومت های مختلف، این شهر و اهالی آن تحت تاثیر فرهنگ های متنوع قرار گرفته اند. مثلا بسیاری از ساختمان های قدیمی حتی قصرهای پادشاهی، المان هایی از معماری اروپایی و طراحی هلندی دارند. در بسیاری از خیابان های اصلی شهر، تعداد زیادی ساختمان از دوران استعمار به جا مانده است که جزو بناهای نمادین و دیدنی شهر هستند.
این ساختمان ها با معماری خاص اروپایی، حال و هوای خاصی به این شهر قدیمی داده اند.
شهر قدیم کدیری
این شهر کوچم در جاوه مرکزی قرار گرفته است. کدیری زمانی کلان شهر و مرکز امپراتوری کدیری بود. علاوه بر این، در طی تاریخ به عنوان مرکز تجارت و فراوری شکر و سیگار هم شناخته می شده است. خیابان دوهو در این شهر هم قبلا و هم الان، یک مرکز تجاری بوده و هنوز هم یکی از مناطق خرید پر جنب و جوش و شلوغ شهر است. ساختمان های قدیمی استعماری هم در اطراف آن قرار گرفته است.
بیشتر این ساختمان ها تغییر پیدا نموده اند؛ ولی بعضی دیگر به شکل اصلی خود باقی مانده اند. با کمی فاصله از این خیابان یک کلیسای نمادین مشهور به کلیسای سرخ واقع شده است. در این کلیسا یک کپی هلندی و قدیمی از کتاب مقدس متعلق به سال 1867 نگهداری می شود که یک نسخه کمیاب است.
منبع: کجارو / theculturetrip.com