دایی: هیچوقت وارد سیاست نمی شوم، کسانی در فوتبال ایران مسئولیت دارند که هیچ تجربه ای ندارند - آسمان تو

به گزارش خبرنگاران و به نقل از GQ، علی دایی اسطوره فوتبال ایران سالها رکورد گلزنی در ملاقاتهای ملی در فوتبال جهان را در اختیار داشت تا اینکه کریستیانو رونالدو این رکورد را شکست.

دایی در ابتدا درباره شکستن رکورد گلزنی خود به وسیله رونالدو گفت: مردم ممکن است فکر نمایند که وقتی از من سوالاتی در خصوص رونالدو می پرسند من ناراحت می شوم، ولی من صادقانه باید بگویم که اینطور نیست. رونالدو شخصیتی بزرگ در فوتبال و خارج از زمین فوتبال است. او یک قهرمان ورزشی است و این یک افتخار است که حالا او صاحب این رکورد شده است. فوتبال و رکوردها بخشی از زندگی من هستند اما چیزهای بسیار بیشتری برای من وجود دارد. موضوعات بسیار ارزشمندتری هستند که من در زندگی و طول دوران ورزشی ام یاد گرفته ام. آنچه من درحال حاضر در جامعه انجام می دهم، یعنی کوشش کردن و تاثیرگذار بودن برای مردم و صحبت کردن برای آنها ارزشمند هستند. اینها چیزهایی هستند که فراموش نخواهند شد.

سرنوشت این دو با این حال تفاوت زیادی با هم داشته است. رونالدو در 23 سالگی برنده توپ طلا و یک ستاره جوان شناخته شده در جهان فوتبال بود. دایی اما دانشجوی مهندسی متالوژیک بود. دایی در این باره گفت: پدرم اصلا نمی خواست من یک فوتبالیست حرفه ای بشوم. از نظر پدرم تحصیل در درجه اول اهمیت قرار داشت. بنابراین، مادر من مجبور بود لباس هایم را برای روز مسابقات به طور مخفیانه برایم آماده کند.

استادیوم آزادی تهران یکی از ترسناکترین استادیوم های فوتبال در جهان است. علی دایی در این باره گفت: فقط چند بازی طول کشید تا به فشار موجود در استادیوم آزادی عادت کنم. بعد از آن، هرچه که باقی ماند میل به بازی کردن برای تک تک مردم کشورم بود. باید هرچه که در توان داشتیم را در زمین می گذاشتیم تا برای این مردم پیروزی را به دست بیاوریم.

دایی درباره پاس گل به خداداد عزیزی در ملاقات برابر استرالیا و سپس مهدوی کیا در جام جهانی گفت: آن لحظه برابر استرالیا خیلی خیلی مهتر از همه گل های من بود. هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. یک معجزه بود. برابر آمریکا به عنوان فوتبالیست نشان دادیم که ورزش می تواند فراتر از سیاست باشد. ورزش می تواند مردم را کنار هم جمع کند. رفاقت بازیکنان دو تیم قبل از بازی واقعی و ناب بود. به نظرم یک روز خوب برای فوتبال و بشریت بود. اینها لحظاتی هستند که همواره برای من باقی خواهند ماند.

او درباره تقابل با رونالدو در جام جهانی 2006 گفت: برای من مثل روز روشن بود که کریستیانو تا چه حد بااستعداد بود حتی در همان زمان. سطح بازی، تکنیک او، سختکوشی او داخل زمین، همه اینها باعث شد که من مطمئن شوم که او یک بازیکن بسیار خاص در فوتبال جهان خواهد بود. آیا بازی نکردنم در آن مسابقه، ناراحت نماینده است؟ به طور کلی در زندگی، من به گذشته نگاه نمی کنم که بگویم اگر فلان اتفاق می افتاد اوضاع فرق می کرد.

دایی درباره مسائل موجود در ورزش ایران نیز گفت: چندین روز زمان ضروری است تا من بتوانم ریشه های مشکل را شرح بدهم اما به طور خلاصه، بزرگترین مسئله مدیریت ورزش در ایران است. کسانی در فوتبال ایران مسئولیت دارند که هیچ تجربه ای در فوتبال ندارند و آن را درک نمی نمایند. فوتبال عشق زندگی من است و من مربیگری را همانطور که عاشق بازی کردن بودم، دوست داشتم. اما من شخصیت و روحیه این را ندارم که بتوانم در فوتبال هر کسی را تحمل کنم. فوتبال بخش بزرگی از زندگی من است اما تمام زندگی من نیست. برای من مهمتر این است که یک فرد آزاد باشم و بتوانم خودم باشم.

او در پاسخ به این سوال که آیا روزی وارد سیاست خواهد شد یا خیر گفت: هرگز وارد سیاست نخواهم شد. هیچ شانسی در این زمینه وجود ندارد. همواره از سیاست دور بوده ام اما همواره کنار مردم کشورم خواهم بود. من فقط یک شخصیت ورزشی نیستم بلکه عضو جامعه هستم. اگر ببینم چیزی اشتباه است، مردم رنج ببرند، مسائلی وجود داشته باشد، صحبت خواهم کرد تا صدای مردم شنیده گردد. برای من این موضوع مهم است.